17 november 2021 werd ik wakker gemaakt door mijn neef. We moeten even praten zei hij…. Volledig in paniek trok ik snel een joggingbroek aan en dacht dat er iets ergs was gebeurd met mijn zoon of iemand anders van de familie. Onderaan de trap stond een onbekende man mij op te wachten en toen ik de Serre inkeek zag ik mijn jongste zoon zitten met mijn zus, mijn nichtje, mijn compagnon en mijn beste vriend. Ik was opgelucht dat ik mijn zoon zag, gelukkig hij is ok!
Peter, de onbekende man onderaan de trap, stelde mij gerust en vroeg of ik aan tafel wilde plaatsnemen. Mijn vriendin stond in de keuken en keek mij liefdevol aan, zonder woorden liet ze mij voelen dat het ok is en dat ik maar moest doen wat mij gevraagd werd. Ik nam plaats aan de tafel en vreesde waar ik al jaren bang voor was: Ik ga geconfronteerd met mijn levensstijl, ik zal de waarheid te horen krijgen en erger nog; ik kan niet weglopen.
Peter nam het woord en legde uit waarom we hier bij elkaar waren. Peter vertelde dat al deze mensen aan tafel enorm veel van mij houden en dat ze ongerust zijn hoe ik mijn leven leid en dat het hen enorm verdrietig maakt. Ze hebben allemaal een brief geschreven waarin ze hun gevoelens hebben beschreven en deze brieven willen ze graag aan je voordragen, sta je hiervoor open vroeg Peter aan mij. Vol schaamte stemde ik toe. Na alle liefdevolle, hulpverlenende en confronterende brieven aangehoord te hebben vroeg Peter mij of ik de hulp van mijn familie, compagnon en beste vriend wilde aanvaarden. Vol schaamte, verdriet, boosheid op mijzelf en opluchting zei ik JA! Het voelde ook echt als een opluchting, geen verstoppertje meer spelen, niet meer liegen, niet meer manipuleren en beseffen dat ik hulp nodig had want zelf kon ik mijn leven, mijn gedrag niet veranderen. Iedere dag dacht ik, morgen ga ik hulp zoeken…… Mijn grootste leugen.
Diezelfde dag kwam er een collega, Remy, van Peter naar mijn huis die mij ging begeleiden tot de volgende dag dat ik zou arriveren bij de kliniek in Zuid Afrika. Remy is geen moment van mijn zijde geweken. Omdat het allemaal zo snel ging was het heel fijn dat ik een buddy had die met mij meevloog naar Zuid Afrika. Remy is een ervaringsdeskundige en kon mij naast geruststellen ook veel over zijn eigen verleden vertellen.
De periode in de kliniek heeft mij geholpen om mijn verslaving te erkennen en doen inzien wat mijn verslaving allemaal teweeg heeft gebracht. Ik heb zoveel kapot gemaakt bij de mensen die mij lief zijn, maar vooral ben ik mijzelf kwijtgeraakt. Na het verblijf in de kliniek ben ik direct na thuiskomst aan de slag gegaan met herstel coaching bij Peter. De coaching is essentieel geweest in mijn herstel. Daar waar het in de kliniek allemaal veilig was, was het bij terugkomst lastig om met mijn gevoelens om te gaan. Peter kon mij heel goed coachen, gaf mij handvaten hoe om te gaan met mijn emoties en kon zelfs “voorspellen” welke gevoelens / emoties nog konden komen. Naast 1 op 1 coaching heeft Peter mij ook meegenomen naar de eerste CA meeting. Het is gewoon fijn dat iemand je meeneemt en bijstaat tijdens je eerste meeting. Als ik de coaching niet had gedaan dan ik durf ik met zekerheid te zeggen dat ik nu niet zo ver in mijn herstel had gestaan.
Jarenlang heb ik in morgen geleefd alleen die volgende dag kwam nooit. Vandaag, dankzij mijn familie en Peter en zijn team, leef ik in de dag!!!
Jan